Vandaag, dinsdag 24 februari begin van de middag weer een afspraak de polikliniek Hematologie. Eerst bloedprikken, dat ging gelukkig in één keer goed en daarna uitslag en gesprek met aansluitend een beenmergpunctie door dr Meijer.
Dr Ellen Meijer was i.v.m familieomstandigheden niet aanwezig en werd vervangen door mannelijke collega dr N. van de Donk. De uitslagen van het bloedonderzoek waren gelukkig wederom goed (Hb 7.3 Trombocyten 196 en de Leukocyten 6.9). Ook de functie van de lever en nieren zijn goed. Gelukkig geen gekke afwijkingen. Je merkt nu aan de uitslagen dat de Prednison goed wordt afgebouwd, alleen zelf merk ik dat ik soms nog erg trillerig ben en hyperactief. Komende week bouw ik de Prednison helemaal af, zondag 1 maart het laatste pilletje van 5 mg. Een week later op 8 maart ook de laatste dag van de Ciclosporine. Ik ben benieuwd in de weken erna of de polyneuropathie dan wat afneemt. Ik heb er nu heel erg veel last van, de Ciclosporine heeft namelijk heel veel vervelende bijwerkingen. Voor mij is het belangrijkste dat er geen afstoting meer plaatsvind. Ik zal me wel het komend jaar aan allerlei regels moeten houden om het ook niet zelf uit te lokken. De grootste uitdaging hier in is mezelf niet blootstellen aan het zonlicht komende zomer als het mooi weer is.
Morgen 25 februari begin ik met traject 2 van de Panobinostat pil (het schema is 25/2, 28/2, 3/3 en 7/3).
En toen was het tijd voor de beenmergpunctie. Jeetje, wat een verschil als een man de beenmergpunctie uitvoert ten opzichte van een vrouw. Dr van de Donk is nogal groot en bij het aftasten naar de bekkenrand werd ik zowat van de tafel geduwd, doordat een man veel dikkere vingers heeft dan een vrouw, moet hij meer kracht en druk uitoefenen. Bij een vrouwelijke dokter gaat dit een stuk subtieler. Gelukkig ging de rest lekker snel en goed, het verdoven, het inbrengen en het opzuigen van 4 buisjes bloed inclusief de uitstrijkjes op 6 glasplaatjes. De insteek werd afgedekt met een gaasje en ik moest nog 10 minuten op mijn rug blijven liggen i.v.m. het nabloeden. Gelukkig was dit niet het geval en ik kon weer naar huis.
Volgende week maandag 2 maart heb ik weer een nieuwe afspraak, ik ben benieuwd naar de eerste uitslagen van het beenmergonderzoek.
Dr Ellen Meijer was i.v.m familieomstandigheden niet aanwezig en werd vervangen door mannelijke collega dr N. van de Donk. De uitslagen van het bloedonderzoek waren gelukkig wederom goed (Hb 7.3 Trombocyten 196 en de Leukocyten 6.9). Ook de functie van de lever en nieren zijn goed. Gelukkig geen gekke afwijkingen. Je merkt nu aan de uitslagen dat de Prednison goed wordt afgebouwd, alleen zelf merk ik dat ik soms nog erg trillerig ben en hyperactief. Komende week bouw ik de Prednison helemaal af, zondag 1 maart het laatste pilletje van 5 mg. Een week later op 8 maart ook de laatste dag van de Ciclosporine. Ik ben benieuwd in de weken erna of de polyneuropathie dan wat afneemt. Ik heb er nu heel erg veel last van, de Ciclosporine heeft namelijk heel veel vervelende bijwerkingen. Voor mij is het belangrijkste dat er geen afstoting meer plaatsvind. Ik zal me wel het komend jaar aan allerlei regels moeten houden om het ook niet zelf uit te lokken. De grootste uitdaging hier in is mezelf niet blootstellen aan het zonlicht komende zomer als het mooi weer is.
Morgen 25 februari begin ik met traject 2 van de Panobinostat pil (het schema is 25/2, 28/2, 3/3 en 7/3).
En toen was het tijd voor de beenmergpunctie. Jeetje, wat een verschil als een man de beenmergpunctie uitvoert ten opzichte van een vrouw. Dr van de Donk is nogal groot en bij het aftasten naar de bekkenrand werd ik zowat van de tafel geduwd, doordat een man veel dikkere vingers heeft dan een vrouw, moet hij meer kracht en druk uitoefenen. Bij een vrouwelijke dokter gaat dit een stuk subtieler. Gelukkig ging de rest lekker snel en goed, het verdoven, het inbrengen en het opzuigen van 4 buisjes bloed inclusief de uitstrijkjes op 6 glasplaatjes. De insteek werd afgedekt met een gaasje en ik moest nog 10 minuten op mijn rug blijven liggen i.v.m. het nabloeden. Gelukkig was dit niet het geval en ik kon weer naar huis.
Volgende week maandag 2 maart heb ik weer een nieuwe afspraak, ik ben benieuwd naar de eerste uitslagen van het beenmergonderzoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten